توسط مجید حیدری
| جمعه ۵ اسفند ۱۴۰۱ | 8
«تعارض جویی» بسیار مفیدتر از «حقیقت جویی» است. پرسش از چراییِ وجود این تعارضات در زندگی بسیار سودمندتر از جستجوی یک حقیقتِ ناب و ازلی است. «تعارض جویی» کوششِ مطلوبی است برای یافتنِ پاسخ سوالات هر روزه که زندگی ما را به شکل مستقیم تحت تاثیر قرار میدهند. در مقابل، «حقیقت جویی» تلاشی بیهوده است برای یافتن پاسخ سوالاتی غیر ضروری و ذهنی. این که از کجا آمدهایم و به کجا میرویم پرسشهایی «حقیقت جویانه» است که هیچ نسبتِ اثر گذاری با زندگی هر روزه ما ندارد. اسیر یک شاعر «تعارض جوست» و میپرسد گفتن راز چرا عربده پرداز چرا؟ در فضایِ قفس (دل) این شوخی پرواز چرا؟ نگاه غلط انداز چرا؟