توسط مجید حیدری
| سه شنبه ۱۴ شهریور ۱۴۰۲ | 5
زندگی به خودی خود بودنی حیوانی و تکراری است. وقتی از تکرار بیرون میآید که معنایی بیابد. معنی بخش زندگی، کنجکاوی است. برای کسی که کنجکاو است، یقین و گمان هم ارز هستند.
زخویش بُگذر و سرگرم جستجویی گَرد / که نور دیده نماید یقین، گمان تو را